Το Άρθρο που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων!
Πριν από σχεδόν 30 χρόνια, ο Walter Pories και οι συνεργάτες του δημοσίευσαν ένα άρθρο-ορόσημο με τον προκλητικό τίτλο: "Ποιος θα το φανταζόταν; Μια εγχείρηση αποδεικνύεται η πιο αποτελεσματική θεραπεία για τον σακχαρώδη διαβήτη των ενηλίκων" (1). Η εν λόγω επέμβαση; Γαστρική παράκαμψη. Η εν λόγω δημοσίευση αποτέλεσε σημείο καμπής στην εξέλιξη της βαριατρικής και της μεταβολικής χειρουργικής, πυροδοτώντας αυτό που αργότερα θα αναγνωριζόταν ως επανάσταση της ύφεσης του διαβήτη.
Ο Dr. Pories θεωρήθηκε ο πατέρας της μεταβολικής χειρουργικής, καθώς ήταν ο πρώτος που παρατήρησε ότι η γαστρική παράκαμψη - που αρχικά δεν προοριζόταν για τον διαβήτη, αλλά για τη νοσογόνο παχυσαρκία - προκάλεσε ταχεία, πλήρη και μακροχρόνια ύφεση του διαβήτη σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Η ανακάλυψή του έθεσε τα θεμέλια για αυτό που σύντομα θα γινόταν παγκόσμια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε και αντιμετωπίζουμε την ύφεση του διαβήτη μέσω χειρουργικής παρέμβασης.
Δημοσιεύθηκε στο Annals of Surgery το 1995, το άρθρο προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στην επιστημονική και ιατρική κοινότητα. Στο ένα επόμενο άρθρο στο ίδιο περιοδικό το 2004, ο Pories έγραψε (2):
"Δεν ήμασταν προετοιμασμένοι για την παρατήρηση ότι η γαστρική παράκαμψη θα μπορούσε να εξαφανίσει τον διαβήτη. Οι ανακαλύψεις δεν πρέπει να γίνονται έτσι. Συνήθως, τα καλά νέα στην ιατρική προέρχονται από το εργαστήριο - μέσα από δοκιμαστικούς σωλήνες και περιστασιακά μέσω ζωικών μοντέλων. Αλλά πραγματικά νέα ευρήματα για μείζονες ασθένειες όπως ο διαβήτης ή ο καρκίνος δεν έρχονται συχνά!"
Δραματική υποχώρηση του διαβήτη μετά από γαστρική παράκαμψη
Στην εν λόγω μελέτη, ο Pories και οι συνεργάτες του ανέφεραν ότι μεταξύ 146 ασθενών με διαβήτη τύπου 2 που υποβλήθηκαν σε γαστρική παράκαμψη, 121 (82,9%) πέτυχαν και διατήρησαν ύφεση του διαβήτη, διατηρώντας φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, HbA1c και ινσουλίνης για 7 έως 14 χρόνια παρακολούθησης. Μεταξύ 152 ασθενών με αντίσταση στην ινσουλίνη, 150 (98,7%) διατήρησαν φυσιολογικά μεταβολικά προφίλ μετά τη χειρουργική επέμβαση - μια εξαιρετική επιβεβαίωση της δυνατότητας χειρουργικής ύφεσης του διαβήτη.
Πέρα από τον διαβήτη, η γαστρική παράκαμψη βελτίωσε ή επέλυσε μια σειρά από συννοσηρότητες που σχετίζονται με την παχυσαρκία, όπως η υπέρταση, η άπνοια ύπνου, η καρδιοπνευμονική ανεπάρκεια, η αρθρίτιδα και η υπογονιμότητα, εδραιώνοντας το ρόλο της ως την πρώτη διαδικασία μεταβολικής χειρουργικής που αποδεικνύεται ότι βελτιώνει άμεσα πολλαπλές χρόνιες παθήσεις, με κεντρικό αποτέλεσμα την υποχώρηση του διαβήτη.
Μια καταστροφική καταστροφήευκολία γίνεται δυνητικά ιάσιμη
Αυτό το ιστορικά σημαντικό άρθρο κατέληγε με μια τολμηρή δήλωση:
"Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 δεν είναι πλέον μια ανεξέλεγκτη ασθένεια. Η επιστροφή σε φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης, ινσουλίνης και HbA1c είναι πλέον εφικτή στην πλειονότητα των νοσογόνα παχύσαρκων διαβητικών ασθενών που υποβάλλονται σε γαστρική παράκαμψη -ιδιαίτερα εάν η επέμβαση πραγματοποιηθεί εντός των δύο πρώτων ετών από τη διάγνωση. Ο ακριβής λόγος για τον οποίο η χειρουργική επέμβαση είναι τόσο αποτελεσματική δεν είναι πλήρως σαφής, αν και ο θερμιδικός περιορισμός φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο. Υπάρχουν επίσης κάποιες ενδείξεις ότι μπορεί να εμπλέκονται αλλαγές στη διέγερση των ινκρετινών των παγκρεατικών νησιδίων. Οι μελέτες αυτές παρέχουν νέες γνώσεις και ευκαιρίες για την κατανόηση του διαβήτη και ενισχύουν την ελπίδα μας ότι - παράλληλα με τον έλεγχο της παχυσαρκίας - αυτή η καταστροφική ασθένεια μπορεί πράγματι να είναι ιάσιμη".
Αυτή η έγκαιρη αναγνώριση της χειρουργική ύφεση του διαβήτη επαναπροσδιόρισε αυτό που κάποτε θεωρούνταν μια προοδευτική, μη αναστρέψιμη κατάσταση.
Και έτσι γεννήθηκε... η Μεταβολική Χειρουργική
Μετά από αυτή την ανακάλυψη, εμφανίστηκε ένα κύμα μελετών που τεκμηριώνουν όχι μόνο την απώλεια βάρους αλλά και τη διαρκή ύφεση του διαβήτη και την αναστροφή άλλων μεταβολικών επιπλοκών μετά από βαριατρικές επεμβάσεις. Με την πάροδο του χρόνου, η βαριατρική χειρουργική εξελίχθηκε σε μεταβολική χειρουργική, έναν τομέα που επικεντρώνεται πλέον τόσο στην ορμονική και μεταβολική ρύθμιση όσο και στην ίδια την παχυσαρκία.
Σήμερα, η μεταβολική χειρουργική αναγνωρίζεται ως ένα από τα πιο αποτελεσματικά εργαλεία για την επίτευξη ύφεσης του διαβήτη, ιδίως όταν πραγματοποιείται νωρίς στην πορεία της νόσου. Η κληρονομιά των ευρημάτων του Pories συνεχίζει να εμπνέει μια νέα γενιά χειρουργών και επιστημόνων που επικεντρώνονται στην αποκάλυψη των μηχανισμών πίσω από αυτό το αξιοσημείωτο φαινόμενο - και στην επέκταση της πρόσβασης στη χειρουργική ύφεση του διαβήτη σε όλο τον κόσμο.
